کامیون های ترانزیت؛ تهدیدی جدی برای دانش‌آموزان سلامی

اگر صبحها زمان شروع مدارس و یا در ساعت پایانی کلاسهای درس این مدارس گذرتان به شهر سلامی افتاده باشد دلتان به حال دانش آموزانی می‌سوزد که با اضطراب و دلهره چطور باید خودشان را از یک طرف جاده ترانزیتی که محل عبور کامیون‌های حامل کالاست به طرف دیگر برسانند . شهر محروم سلامی با وجود خدماتی که طی سالهای اخیر در این منطقه انجام شده اما همچنان با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می کند که یکی از این مشکلات عدم کنترل سرعت مجاز و بی توجهی رانندگان به عبور کودکان از جاده است که هر روز کودکان برای رسیدن به کلاس درس با آن مواجه هستند. جاده ترانزیتی که محل عبور وسایل نقلیه است سلامی را به دو قسمت تقسیم کرده و دانش‌آموزانی که در قسمت پایین زندگی می‌کنند، باید برای تحصیل از جاده عبور کنند و به مدارسی که در قسمت بالا قرار گرفته بروند، زیرا تمام مدارس در قسمت بالا قرار دارد. تردد و عبور ماشینهای سبک و سنگین و متصل شدن خیابانهای اصلی به این محور نه تنها باعث به خطر افتادن جان شهروندان شده است، بلکه تهدیدی جدی برای دانش‌آموزان این شهر است. نکته قابل تامل این است که علیرغم اینکه می توان با احداث چند پل عابر پیاده بر روی این جاده خطر را به حداقل رساند تاکنون هیچ توجهی به این امر نشده است و هیچ یک از دستگاههای مرتبط حتی گام کوچکی برای رفع این خطر برنداشته اند. از سوی دیگر مسئولان باید به این سوال پاسخ دهند که چرا احداث یک پل عابر پیاده و حفاظت از جان کودکان در مقیاس پروژه های مختلفی که در استان در حال انجام است و میلیاردها بودجه را به خود اختصاص داده، با تاخیر و اغماض روبرو شده است. . پدر یکی از دانش‌آموزان در این زمینه می‌گوید: هر روزه نذر و نیاز می‌کنم تا فرزندم به سلامت از مسیر جاده ترانزیتی که محل عبور کامیونهای حامل کالاست بگذرد. وی افزود: رانندگان کامیونها بدون توجه به تردد دانش‌آموزان با سرعت زیاد از این مسیر عبور می‌کنند و اگر در این میان کامیون به فرزندم برخورد کند، آیا مسؤولان پاسخگو خواهند بود.
یکی دیگر از دانش‌آموزان گفت : با وجود اینکه تمام مدارس شهر در قسمت بالای جاده قرار گرفته است، نه تنها این جاده یک پل عابر پیاده ندارد، بلکه محلی برای عبور عابر پیاده نیز در آن خط کشی نشده و از زمان احداث بلوار، خطر جان شهروندان را بیشتر تهدید می‌کند.
وی ادامه داد: دانش آموزان و خانواده های آنان باید برای رفتن به مدرسه خیالی آسوده داشته باشند نه اینکه هر روز منتظر شنیدن صدای ترمز باشند و هر روز کابوس عبور فرزندانشان از کنار کامیونهای جاده ای را داشته باشند.
یکی از شهروندان نیزاظهار داشت : عبور از جاده‌ای خطرناک که هر لحظه از آن ده‌ها خودروی سبک و سنگین با سرعت بالا عبور می‌کنند، برای بزرگسالان مشکل است، چه برسد به بچه‌هایی که برای رسیدن به مدرسه عجله دارند و از مهارت لازم برخوردار نیستند. وی می‌افزاید: مسؤولان باید با در نظر گرفتن اعتبارات لازم و ایجاد جاده کمربندی یا پل هوایی درصدد مهار این مشکل برآیند.

ارسالی :پوریا کاشانی راد

منبع:
@Nedayerood