غلامرضا مبین، نماینده خواف در مجلس شورای ملی در دوره های بیست و یکم و بیست و دوم

فرزند حاج غلامعلى مبین، مالك و تاجر در 1298 در مشهد تولد یافت. تحصیلات مقدماتى و متوسطه را در مشهد پایان داده وارد دانشكده حقوق تهران شد و لیسانس در علوم قضائى گرفت. براى ادامه تحصیل به سویس رفت و از دانشگاه ژنو درجه دكترا در رشته حقوق دریافت كرد. پس از ورود به ایران به شغل قضا اشتغال ورزید و مدتى دادیار، بازپرس، رئیس دادگاه، و مستشار استیناف بود. در انتخابات دوره بیست‏ویكم كه به صورت انتصابات انجام گرفت از خواف به وكالت مجلس شوراى ملى برگزیده شد. مبین بر خلاف سایر وكلاى آن دوره در مقام انتقاد از كارهاى دولت برآمد و به آسانى و سادگى به لوایح دولت رأى نمى‏داد. بحثهاى اصولى او در مجلس تا حدى مورد توجه مردم بود. در انتخابات دوره بیست دوم كه توأم با انتخابات مجلس مؤسسان براى تغییر چند اصل از قانون متمم اساسى بود، مبین مجددا از خواف به نمایندگى هر دو مجلس برگزیده شد. مجلس مؤسسان قبل از گشایش مجلس شوراى ملى افتتاح شد و دولت لایحه تغییرات لازم در متمم قانون اساسى را به مجلس برد. مسابقه تملق‏گوئى آغاز شد و هركس براى اینكه رضایت شاه را بیشتر فراهم سازد از مداهنه و تملق و غلو نمودن بر دیگرى پیشى مى‏گرفت. تنها نماینده‏اى كه به مخالفت با لایجه دولت برآمد دكتر مبین بود. وقتى بر كرسى خطابه قرار گرفت سخن خود را با این شعر غلط مشهور شروع كرد: مطول كتابى است در علم فقه؟ هر آن كس كه آن را بخواند شود مجتهد هنوز چند جمله‏اى از دهان او خارج نشده بود كه فریاد شریف امامى رئیس مجلس مؤسسان بلند شد و با اداى جملات بسیار زننده‏اى او را از كرسى خطابه به زیر كشید. حتى در این اهانت از خدمتگزاران مجلس هم استفاده كرد و به كمك آنها او را از تالار جلسه بیرون انداخت. همان روز شخصى را ب خانه مبین فرستادند كه استعفاى او را از نمایندگى مجلس مؤسسان و مجلس شوراى ملى بگیرند، او تمكین نكرد. مأمورین امنیتى او را در فشار قرار دادند و لى باز هم استقامت به خرج داد. تا سرانجام استعفانامه جعلى او را در رادیو و تلویزیون قرائت كردند. مبین چندى در تهران مى‏زیست چون مشكلاتى همه روزه براى او فراهم مى‏شد راه اروپا پیش گرفت و از ایران خارج شد.

منبع: راسخون